هم کلاسی های آسمانی 97 شهید معلم و دانش آموز شهرستان گناباد

دانش آموز شهید اسماعیل غلامی داداش! تو كه هنوز به سنّ تكليف نرسيدي. واسه چي توضيح المسائل رو مي‌خوني؟ چشم از كتاب برگرفت و گفت:« اينو مي‌خونم تا وقتي بزرگ شدم، بدونم چيكار كنم. مي‌خوام نماز و روزِه‌هام درست باشه؛ همون طوري كه خدا و پيغمبر گفته. منبع : کتاب: نقطه سرخط گردآوری: حسن ذوالفقاری

دانش آموز شهید ابوالقاسم فضلی بچه‌ها حلاليت مي‌طلبيدند. گريه، خنده، اوضاع عجيبي بود. ـ « قاسم جان، منزل نو مبارك!» اين را توي گوشَش گفتم. معانقه كه ‌كرديم، چشمَش را به زمين دوخت. ـ «دست وردار! ما و اين حرفا، ما رو تو همين منزل خاكَم به زور جا دادن» رويش را برگرد‌اند و رفت. مطمئن بودم كه شهيد خواهد ...

دانش آموز شهید اكبر قاسمی همه‌ بي تاب شده بودند. سپاه هم خبر درست و حسابي به ما نمي‌داد. حرف‌هاي زيادي ميان مردم مي‌گشت: «شهيد شده، مفقود ….» صبح، كبري داشت خوابش را تعريف مي‌كرد: « يه آقاي نوراني بودن.مي‌گفتن: «بي تابي نكنين. اكبر مي‌ياد.» پرسيدم:« شما كي هستين» گفتن:« حسين؛ اما وقتي اكبر اومد، به ياد منَم باشين!» اكبر ...

دانش آموز شهید محمود فضلی «محمود! يِه گل سرِ مزار قاسم كاشتم. هر روز از اون طرف برو بهِش آب بده! ثواب داره به خدا؛ تو هم كه رفتي بالأخره يكي پيدا مي‌شه، بياد سر قبرت خدمت كنه.» ـ «من كه قبري نمي‌خوام داشته باشم.» صديقه خنده‌اش گرفت.« مگه مي‌شه كسي قبر نداشته باشه.» ـ «من قراره تُو آسمونا باشم. ...

دانش‌آموز شهید هادی قاسمی سوار بر اسبي كَهَر پيشاني‌بندِ يا حسين و در دست پرچم ايران؛ جمعيت زيادي به دنبالش مي‌رفت. ـ «مادر جان! مي‌خواي كجا بري؟» هادي نگاهي به من كرد و گفت: «مي‌رَم كه راه كربلا رو باز كنم.» وقتي پس از سال‌ها سر بر ضريح شش گوشه گذاشتم، معني آن خواب را فهميدم. درست است؛ هادي شهيدم ...

شهید محمد قاسمی ـ «خدايا! چي مي‌شه اين دفِه بچَه‌م پسر باشه!» نزديكي‌هاي محرّم بود. آن شب سيّدي به خوابش آمده بود و گفته بود:«فرزندت اين بار پسره؛ امّا مالِ ماس. محرّم مي‌ياد و محرّم مي‌ره» اين خاطره را وقتي يادش آمد كه داشتند، جنازه اش را تشييع مي‌كردند.همان گونه که در خواب دیده بود؛ همچون زمان تولدش، باز هم ...

دانش آموز شهيد رمضان قاليبافان حسابي دست و پايمان را گم كرده بوديم. كار خدا همان وقت «رمضان» آمد. ـ«چي شده؟» ـ «كمك كن داداش! كپسول گاز آتیش گرفته.» ـ «كي تُو خونه‌َس؟» ـ «فقط مامان.» دويد و مادر را بيرون آورد. دوباره برگشت؛ كپسول همچنان زبانه مي‌كشيد. انداختش بيرون؛ توي حياط. گفت؛ پتو آورديم.اونو پيچيدَ دور كپسول. خاموش شد ...

دانش آموز شهید ابوالقاسم قاینی ـ «از كدوم تيپ و لشكري؟» قاسم همچنان سكوت مي‌كرد. ـ«به نفعته همكاري كني. يه سامسونت پرِ پول، خيلي از مشكلا رو حل مي‌كنه.» دوران نقاهت مجروحيت، آن هم سه روز بازداشت دراتاقكي شرجي و خفه، نايي برايش نگذاشته بود. به زور لب‌هايش به هم خورد: ـ«تا من ندونم كي هستين، هيچ اطلاعاتي بهتون نمي‌دَم.» ...

دانش‌آموز شهید حسین كارشكی گفتم:«حسين! بسّه ديگه؛ لازم نيس اين همه جبهه بري.تو بيشتر از كوپنِت جبهه رفتی. گفت:«شما تا حالا چه قدِه از خدا عمر گرفتين؟» گفتم:« ۵۰ سال» گفت:«اگه صد سال ديگه هم عمر كنين، هيچ سودي از اين دنيا نمي‌برين.» **** خدايي‌اش، تعطيلی تابستون خيلي كمكم كرده بود.‌ اگه همّت او نبود. نمي‌تونستم اون قدر زود، خونه ...

دانش آموز شهید ابراهیم گرامی انگشتان دست را در خاك فرو برد؛ در حالي که اشکی در چشم و ذكر و اخلاصي بر لبهایش بود.بعد، کمی از گریه هایش را فرو خورد وبا بغض گفت:« پس از علي، كسي ديگه رو دفن نكنين! كنار قبر علي مال منه.» علي معلمي برايش جا نگه داشته بود. وقتي آمد به فاصله‌اي نه ...