هم کلاسی های آسمانی 97 شهید معلم و دانش آموز شهرستان گناباد
شهید محمود فضلی – فرزند غلامرضا و فاطمه – و برادر شهید ابوالقاسم فضلی- در تاریخ ۱۳۴۷/۰۷/۲۰، در خانواده ای متدین و مذهبی در کوی شرقی گناباد دیده به جهان گشود. وی دومین شهید خانواده بود. در سن ۵ سالگی از محبت مادر بی نصیب ماند. به سفارش و توصیه برادرش (شهید ابوالقاسم فضلی) در کودکی مکبر مسجد جامع کوی شرقی شد. (۱)
دوران ابتدایی را در دبستان کوی شرقی و راهنمایی را در مدرسه آیه الله طالقانی (۲) گذراند و توانست تا اول متوسطه درسش را ادامه دهد. در خرید نان و نفت یا آب آوردن برای همسایه‌ها به آنها کمک می‌کرد. فردی فعال و با انضباط بود. بیشتر کتب مذهبی همچون کتابهای شهید مطهری و مرحوم مجلسی را مطالعه می‌نمود. به ورزش فوتبال علاقه وافری داشت. با پیروزی انقلاب در پایگاه شهید علویان و مسجد جامع کوی شرقی فعالیت می‌کرد. جهت شناسی با استفاده از ستارگان را به بچه‌های پایگاه آموزش می‌داد. (۳)
با شروع جنگ ، در پشت جبهه اموری مانند نگهبانی ، نظافت و یا بسته بندی مواد غذایی برای رزمندگان را انجام می‌داد. فعالیت اصلی شهید در جبهه اسلحه شناسی و تیراندازی بود اما مسئولیت وی تیربارچی در لشکر ویژه ی شهدا بود. شهید فضلی سرانجام در منطقه سلیمانیه عراق در تاریخ ۱۳۶۴/۱۲/۰۳ بر اثر اصابت گلوله توپ به سنگر، دعوت حق را لبیک گفت و جاویدالاثر شد. اما بعد از ۹ سال در تیرماه ۷۳ بر روی شانه‌های مردم شهیدپرور گناباد تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
خاطره از زبان خواهر شهید:
خواهر شهید:« گلی را بر مزار ابوالقاسم ، برادر شهید، کاشته بودم. به محمود گفتم که هر روز برو به آن آب بده تا خشک نشود چون اجر معنوی دارد تا دیگران هم در آینده به تو خدمت کنند. محمود در جواب گفت: من نمی‌خواهم قبری داشته باشم. من در آسمانها خواهم بود.
۱ . خشنود، فاطمه ، سرگذشت پژوهی ، ص ۱
۲ . همان ، ص ۷
۳ . سبحانی ، محمود، سرگذشت پژوهی ، ص ۱۰