شهید محمدرضا رمضانی ، فرزند محمد علی و خدیجه ، در تاریخ ۱۳۴۵/۰۶/۰۱ ، در کوی شرقی گناباد به دنیا آمد.(۱) خانواده اش از نظر اقتصادی متوسط و مورد اعتماد مردم بودند. (۲)
محمدرضا، مؤذن مسجد بود و از ۹ سالگی به طور مرتب نماز میخواند. از آنجا که ارادت خاصی به اسلام، ائمهی اطهار و انقلاب اسلامی داشت؛ همیشه در مراسم دعا و مجالس عزاداری ائمه(ع) شرکت میکرد. حضور در این مجالس در تکوین روحیه مبارزه جویی و شجاعت وی بسیار مؤثر بود. (۳)
به موازات اوج گیری انقلاب اسلامی، در اکثر تظاهرات شرکت مینمود و شبها صدای تکبیرش از پشت بام شنیده میشد. بعد از انقلاب یکی از اعضای فعال پایگاه شهید علویان بود.(۴)
او قبل از دبستان به مکتب رفت و به فراگیری قرآن پرداخت؛ سپس تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در گناباد گذراند، در سال دوم دبیرستان درس میخواند که جنگ تحمیلی آغاز شد محمدرضا درس را رها کرد تا برای کمک به رزمندگان اسلام به جبهه برود. (۵)
محمدرضا سه بار عازم جبهه شد و در کردستان ، آبادان و جنوب تنگه چزابه فعالیت کرد؛(۶) و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۱۹ ، در تنگه چزابه بر اثر اصابت ترکش به سرش به شهادت رسید و پیکر پاکش بر دوش مردم شهید پرور گناباد تشییع گردید و در گلزار شهدای کوی شرقی به خاک سپرده شد.(۷)
فرازی از وصیتنامه شهید:
ای مادر من، امالبنین زمان باش و لباس مرا بر تن برادرانم بپوشان. به خواهرانم بگویید زینبوار پیام امام را به گوش ملتهای محروم برسانند و به اسلام خدمت کنند.
پدر جان: در سوگ من اشک نریزید زیرا امام بزرگوارمان در سوگ فرزند شهیدش اشک نریخت چون میدانست که رضای خدا در این امر میباشد.
۱ . فرم اطلاعات آماری شهید
۲ . رمضانی ، معصومه ، سرگذشت پژوهی ، ص۳
۳ . نژاد نجار ، خدیجه ، سرگذشت پژوهی ،ص ۱
۴ . رمضانی ، حبیب ، سرگذشت پژوهی ،ص۵
۵ . رمضانی ، معصومه ، سرگذشت پژوهی ، ص۲
۶ . رمضانی ، حبیب ، سرگذشت پژوهی ، ص۴
۷ . فرم اطلاعات آماری شهید