وصيتنامه شهيد‌ سید هادی حسینی شهری

متن وصيتنامه  شهيد‌ سید هادی حسینی شهری

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ﴿سوره آل عمران آیه ۱۶۹﴾
(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.

به نام الله یگانه پاسدار حرمت خون شهیدان و درود بر رهبر کبیر انقلاب امام خمینی و سلام بر شما امت همیشه در صحنه ایران که همیشه پشتیبان این انقلاب اسلامی بوده و هستید و باحضور فرزندان شما امت در جبهه پشت دشمن راشکسته اید و در پشت جبهه ها با کمک های مالی خود و مبارزه با منافقین کوردل این انقلاب را پشتیبانی می کنید. ضمن تشکر از شما امت شهیدپرور ایران و همشهریان عزیزم که در تشییع جنازه من شرکت کردید می خواهم بگویم که من کوچکتر از آنم که برای شما مردم که امام به وجود شما افتخار می کند. سخن و پیام بنویسم اما به عنوان یادآوری چند کلمه ای را برای شما می نویسم. برای چه ما به جبهه می رویم و شهیدان به جبهه رفتند؟برای اینکه جبهه محل شناخت و خودسازی است و اگر این جنگ نبود هرگز ما نمی توانستیم خود را بشناسیم چه بسا خدا را.و بفهمیم که نسبت ایمان ما به خدا واسلام چقدر است و آیا از مومنان واقعی خدا هستیم یا نه؟ مومنان واقعی کسانی هستند که وقتی خداوند از آنها مال هایشان را طلب کند اموالشان را ایثار و اگر جانهایشان را خواسته باشد آن را فدای اسلام کنند و این جنگ هم به منزله امتحان و آزمایش است تا خداوند بندگان خود را آزمایش کند و اگر نه خداوند نه به مال و نه به جان ما نیازمند است همه مال اوست و در اختیار او می باشد اگر ما زمانی می گفتیم که ای کاش در عاشورای حسین می بودیم و او را یاری می کردیم الان عاشورای دیگری در ایران به وقوع پیوسته ودفاع از اسلام و ناموس و میهنمان را واجب کرده است و نه من و شما بلکه تمامی مسلمین واجب است که در این نبرد بی امان شرکت جوییم و برای همیشه ریشه کفر و استبداد را بخشکانیم و هدف من و سایر رزمندگان که به جبهه می روندجز یاری حق و دفاع از اسلام میهن و گرفتن حق مظلوم چیز دیگر نمی تواند باشد و رفتن به جبهه فقط پیروزی و سرافرازی در جنگ نیست. بلکه پیروزی بر هوای نفسانی و گرفتن حق مظلومانی که قرنها توسط جباران تاریخ چپاول گشته است می باشد و اسلام به دادخواهی آن برخاسته است و در زمانه ما امام خمینی پرچم در دست گرفته و جلودار گشته که نگذارد ابرقدرتهای زمان به استثمار ملل محروم دنیا ادامه دهند. لحظه ای اگر بیندیشیم و به فکر فرورویم طاقت دیگر نخواهیم داشت که در این دنیا که همه جا صدای دادخواهی می آید آرام بنشینم و از خود بیخود می شویم .چرا که خداوند جهاد برعلیه مستکبران را واجب کرده است.و برای فرد مسلمان مرگ معنی ندارد زیرا طبق وعده الهی اگر پیروز شدیم شادی وسرور خواهیم داشت و اگر کشته شویم باز هم خوشحال هستیم زیرا که به حیات جاودانه پای می نهیم و از پاداش نیکویی که خداوند برای رزمندگان در راهش در نظر گرفته برخوردار خواهیم گشت که همه ما مسلمانان به آن معتقدیم و ایمان داریم . من به سهم خودم دوپیام دارم ودیگر مزاحم وقت شما نمی شوم. یک پیام اولم به امت شهیدپرور ایران: برادران و خواهران عزیز اسلام همچنان که رزمندگان در سنگرهای جنگ نور علیه ظلمت از هستی و جان خود گذشته اند شما هم مثل همیشه در صحنه حاضر باشید و تاکنون که نگذاشته ایدخدشه ای به این انقلاب وارد شود نگذارید که منافقین درپشت صحنه از پشت به انقلاب لطمه زنند و سنگرهای جنگ تحمیلی بر ماخالی بماند و با کمک های مالی خود هم جبهه های جنگ را یاری کنید که مدیون خون هزاران شهید انقلاب نشوید و جوانان خود را ارشاد کنید که در جبهه ها حاضر شوند و ریشه کفر را برای همیشه براندازند و مبادا از این فرموده امام که رفتن به جبهه واجب است غفلت کنید، که آیندگان این مرز و بوم و تمام مسلمانان جهان چشم امیدشان به این انقلاب هست  که ببینند این انقلاب چه می کند و تاریخ منتظر حماسه شما مردم است و از دوستانم می خواهم که تا جایی که می توانند در جبهه شرکت کنند و نگذارند که اسلحه به خون آغشته رفقایشان بی صاحب بماندوچنان بر صف دشمنان اسلام یورش برید که نفهمند که از کجا ضربه می خورند. و کار جنگ را یکسره کنید و البته این تنها جنگی نخواهد بود که ما درآن درگیر شده ایم و مسلماً با توطئه ابرقدرتها مسلمانان و به خصوص ملت ما را راحت نخواهند گذاشت و دوستان اگر نمی توانید در جبهه به دلایل کارهای دست و پاگیر دنیوی که مانند غل و زنجیر دست و پای گرفته اند. شرکت کنید لااقل در پشت جبهه در مدارستان چنان فعالیت کنید که به امید خدا کشورمان از هر گونه وابستگی به دور باشد و در سنگر مدرسه پشت دشمن را به خاک برسانید و سنگرهای مساجد و بسیج را پر کنید که مبادا خلأیی در انقلاب بیفتد و از شما تقاضا دارم که مرا ببخشید که من در حق شما خیلی کوتاهی کردم و نتوانستم برای شما رفیق خوبی باشم و به بزرگی خودتان از خطاهای من درگذرید پیام دوم من به خانواده و اقوام خودم است:پدر و مادر و برادران و خواهران و خویشاوندانم هرگز در مرگ من گریه وزاری نکنید و باید شاد باشید که خداوند هدیه ناقابلی را از شما پذیرفته است و همیشه برای من دعا کنید که خداوند مرا از شهدای واقعی در راهش قرار بدهد و از گناهان من درگذرد و انالله و انا الیه راجعون و همه ما روزی در پیشگاه خداوند حاضر خواهیم شد و باید همیشه سعی کنیم که در آن دنیا سرافکنده و مایوس نباشیم باشد که باری تعالی ما را ببخشاید و از خطاهای ما در گذرد و هر چه که مالایق عفو و عطوفت نیستیم و از تمام فامیل گرامی خود طلب مغفرت می کنم و از شما خواهش می کنم که مبادا از مرگ من ناراحت شوید، که دشمنان اسلام  و قرآن شادمان می شوند و به بزرگی و لطفی که دارید مرا ببخشید و اگر شما مرا نبخشایید در آن دنیا سرافکنده خواهم بود و از خانواده خودم مخصوصا پدر و مادرم واقعا شرمنده ام چرا که شما بزرگترین لطف را درحق من می کردید و من کوچکترین قدردان آن نبودم و به غیر از اذیت و آزار برای شما چیز دیگر نداشتم و دوباره از پدر و مادرم و برادران و خواهرانم کمال تشکر میکنم و تقاضا دارم از تقصیر من درگذرند و هیچ گونه ناراحتی به روی خود نیاورید که من شایسته ناراحتی نیستم. و شاد باشید که روح من باشماست در ضمن عزاداری من را پرطول نگیرید و ساده برگزار کنید که خدا از شما قبول کند و یک ماه روزه که آن را برآورده کنید و یک سال هم نماز قضا برایم برآورده سازید و از مال دنیا چیزی ندارم که بخواهم آن را وقف و یا هدیه کسی کنم .اگر مختصر چیزی دارم آن را به پسر خواهرم آقا رضا خاکسار بدهید در پایان از تمامی کسانی که در تشییع پیکر من شرکت کرده اند، کمال تشکر دارم و از شما التماس دعا دارم و برای سلامتی امام امت و برای پیروزی رزمندگان اسلام بر کفر دعا کنید.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما

باشد که خداوند پشت وپناه این انقلاب ورهبرمان باشد.       برادر هادی حسینی  مورخه۲/۶/۶۵

منبع :

کتاب وصیت یاران

وصیت نامه و توصیه نامه شهیدان شهرستان گناباد

گردآوری:

پژوهش و ارتباطات فرهنگی

بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان گناباد

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme