متن وصیتنامه دانش آموز شهید حسین علی پور نوقابی
«والعصر ان الانسان لفي خسر الا الذين امنوا و عملواالصالحات و تواصوا بالحق و تواصو بالصبر »
السلام عليك يا ابا عبدا…
اشهد ان لااله الا ا… و اشهد ان محمداًرسول ا…و ان علياً ولي ا…
به نام خدا و با سلام بر قائم آل محمد مهدي منتظر (عج) ونائب بزرگوارش حضرت امام خميني و شهيدان از صدر اسلام تاكنون در هر عصر و مكان وسلام بر مجاهدان و مبارزان و امت قهرمان و شهيد پرور و سلام بر خانواده هاي شهدا -اسراء-مفقودين و جانبازان .
و اما بعد اين حقير- فقير- كثيرالتقصير چند كلامي را بعنوان وصيت مي نويسم البته من خود را لايق مقام عظيم و رفيع شهادت نمي دانم ولي اگر خداوند كريم روزي در حق من لطف نمود و مرا به مهماني خويش فرا خواند چند نكته را بعنوان وصيت ميگويم زيرا كه بايد به هر حال هر فردي وصيت نامه داشته باشد و اميدوارم كه برادران و خواهران اگر سخن قابل توجهي يافتيد آن را بگوش بگيريد و اميدوارم كه چند تذكر لااقل در افرادي كه بيتفاوت هستند و دست خود را از دور به آتش ميگيرند تحركي ايجاد كند، از امت بزرگوار حزب ا… خواهش مي كنم كه يار وياور امام امت باشند و دستورها وفرامين ايشان را مو به مو اجرا كنند باشد كه به سعادت دنيوي و اخروي نائل آيند ديگر هر چه ميتوانيد براي حفظ و سلامتي ايشان وسايرمسئولين دلسوز مملكت اسلامي دعا كنيد براي آخرت خودبيشتركاركنيد و بكوشيد حداقل يك دهم يا يك صدم فكر وتلاشي كه براي دنيا مي كنيد هم براي آخرت كنيد اين دنيا فاني و زودگذر است « الدنيامزرعه الاخره» دنيا كشتگاه آخرت است تا فرصت داريد و ميتوانيد فكري براي فرداي خود بنماييد و در فكر زاد وتوشه باشيد دنيا گولتان نزند و فريب شيطان را نخوريد .
و اما بعد اي پدران و مادران گرامي و اي امت حزب ا… امر خدا و اساسي ترين و مهم ترين مسئله ما جنگ است و امروز تكليف ماست كه به جنگبرويم ووظيفه خويش را انجام دهيم من به اختيار خود و بنا به تكليفي كه مذهبم بر دوشم نهاده و درسي كه از مولايم ابا عبدا… فرا گرفته ام “إنَّ الحَیاةَ عَقیدَةٌ و جِهادٌ ” كوله بار سفر را بسته و راهي اين راه شدم تا امانتي را كه ساير برادرانم قبل از من تا اينجا آورده اند وبه من سپرده اند به منزل برسانم و اگر در اين راه از پاي افتادم از برادران مسلمان تقاضا دارم كه كوله بارم را به پشت گذاشته و سلاحم را بر دوش گرفته و در ادامه راه اين امانت را به ديگران برسانند و به اين فكر نباشند كه چه مي شود فقط هدفتان اين باشد كه امانت را به صاحبش برسانيد .
و از پدران و مادران هم تقاضا ميكنم حال كه خود فرزندان را به جبهه اعزام نميكنند لااقل مانع از رفتن آنها به جبهه نشوند سواي تكليف حضور در جبهه خود سعادتي عظيم است كه كمتر نصيب هركسي ميشود كه (إِنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أَبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصَّةِ أَولیائِهِ(۱) ) حضرت علي (ع).
و اما چند كلامي هم با خانواده :
اي پدر و مادر ميدانم كه برايتان فرزند خوبي نبودم و آنطور كه شما ميخواستيد نتوانستم باشم و گاه و بيگاه موجب مزاحمت و ناراحتي شما را فراهم ميآورم اما هرِ چه بوده گذشته و اميدوارم كه مادر شيرش را حلالم كند وپدرهم مرا عفو نمايد.همچنين خواهران و برادرانم از آنها نيز ميخواهم كه مرا عفو نمايند . اما شما اي پدر و مادر و خواهر و برادر -اگر روزي خداوند در حق من لطف نمود و مرا به مهماني خويش دعوت نمود و لياقت آن را داشتم كه در جوار حضرت حق قرار گيرم ابداً ناراحت نباشيد بلكه در عوض روزي كه اين خبر را برايتان آوردند بايد بهترين لحظه عمر شما باشد چرا كه فرزندتان به سعادت ابدي رسيده است و به ميهماني خدا رفته است مگر سعادت جز اين است كه انسان در راه خدا شهيد شود . ائمه و اولياء هميشه از خداوند طلب شهادت مي كردند و حضرت علي (ع) آن را فوز ميدانست و آنگاه كه تيغ ابن ملجم لعين فرق مباركش را ميشكافد ميگويد « فزت ورب الكعبه » آري شهادت زندگي جاويدان است و خداوند نهيميكنداز اينكه حتي كسي گمان كند كه شهيدان مردهاند كه « ولا تحسبن الذين قتلوا في سبيلا…» . شهيدان زنده اند ودر نزد خداوند روزيخوار ، شهادت ميهماني خداوند است و شهيد ميهمان خدا است
پس از شما خواهش ميكنم كه لباس سياه نپوشيد گريه نكنيد ناراحت نباشيد صبر كنيد و شكر خداي را بجا آورد اين كه جاي ناراحتي ندارد و خداوند يك روز به شما امانتي داده و امروز هم آن را از شما گرفته خداي را شكر كنيد كه در امانت خيانت نكرديد پس صبر كنيد و ديگران را به صبر دعوت كنيد اجر شما با حضرت ابا عبدا…
البته سخن براي گفتن زياد است ولي به قول معروف در خانه اگر كس است يک حرف بس است و اگر گوش شنوايي باشد سايرين تمام حرفها را گفته و ميگويند كه در راس همه آنها حضرت امام امت ميباشند كه اميدوارم همه سخنان ايشان را سرلوحه زندگي خويش قرار دهند و مسلماً كسي كه سخن امام را گوش ندهد كي حرف من در او تأثير خواهد داشت.
و اما بعد از مال دنيا هيچ چيز ندارم جز دو عدد قرآن و يك عكس از امام و يك دست لباس رزم كه قرآنهايم را يكي به فرزندان برادرم سليمان و ديگري به فرزندان خواهرم معصومه و باقيمانده را به ديگر خواهر و لباسهايم را انشاءا… برادرم عبدا… برخواهند داشت البته سخنهاي زيادي دارم ولي وقت نيست اگر عمر داشتم خواهم گفت و اگر نداشتم همه چيز را همگان دانند بهر حال ديگران خواهند گفت. السلام عليك يا ابا عبدا… خواندن قرآن و كتابهاي مذهبي بخصوص شهيد دستغيب و ديگران را به شما توصيه ميكنم .
خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگهدار
حسين عليپور نوقابي
۳۰/۹/۶۵
منبع :
کتاب وصیت یاران
وصیت نامه و توصیه نامه شهیدان شهرستان گناباد
گردآوری:
پژوهش و ارتباطات فرهنگی
بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان گناباد