وصيتنامه شهيد‌ ابراهیم گرامی

متن وصيتنامه بسیجی و دانش آموز شهيد‌ ابراهیم گرامی

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتأبل احیاءعند ربهم یرزقون .

کسانی که در راه خدا کشته می شوند آنها را مرده نپندارید بلکه آنها زنده اند و در نزد پروردگارشان روزی می خورند.

بنام‌ خداوند در هم‌ كوبندة‌ ظلم‌ و ستم‌، بنام‌ خداوند رحمن‌ و رحيم‌ و بنام‌ آنكه‌ نامش‌ آرام‌ گيرنده‌ قلبهاست‌ و با سلام‌ و درود فراوان‌ به‌ پيشگاه‌ يگانه‌ منجي‌ عالم‌ بشريت‌ مهدي‌ آقا امام‌ زمان‌ (ع‌) و نائب‌ برحقش‌ آن‌ پير جماران‌، بت‌ شكن‌ زمان‌، خميني‌ كبير و با سلام‌ و درود بر شهيدان‌ راه‌ الله‌ و با سلام‌ بر معلولين‌ و مجروحين‌ جنگ‌ تحميلي،‌

اي‌ مردم‌ شهيدپرور و هميشه‌ در صحنه‌ ايران‌ هدف‌ من‌ از رفتن‌ به‌ جبهه‌ اين‌ است‌ كه‌ از ارزشهاي‌ والاي‌ كشور خود دفاع‌ كنم‌ و به‌ نداي‌ هل‌ من‌ ناصر حسين‌ زمان‌ خودم‌ با لبيك‌ يا خميني‌ پاسخ‌ دهم‌ و نگذاريم‌ منافقين‌ بيگانه‌ مانند علفهای‌ هرز در ميان‌ ما رشد كنند و ما بايد مانند كشاورز آن‌ علفهاي‌ هرز را از زمين‌ كشت‌ خود بيرون‌ كنيم‌ تا زراعت‌ ما رشد كند و به‌ وقت‌ برداشت‌ برسد. و شما مردم‌ حزب‌ا.. و شهيد پرور بايد مانند آن‌ كشاورز مانع‌ رشد منافقين‌ بشويد تا در نتيجه‌ انقلاب‌ اسلامي‌ ايران‌ به‌ پيروزي‌ نهايي‌ برسد و من‌ خیلی كوچتر از آنم‌ كه‌ براي‌ ملت‌ شهيد پرور ايران‌ پيامي‌ داشته‌ باشم‌ ولي‌ يك‌ نمونه‌ از جانبازیهای برادرانه‌ را براي‌ شما بازگو مي‌كنم‌ و آن‌ اين‌ است‌ كه‌ از رفتن‌ فرزندانتان‌ به‌ جبهه‌ جلوگيري‌ ننمائيد چون‌ خدا بنده‌اش‌ را آفريد و به‌ او نعمت‌هاي‌ فراوان‌ داده‌ و او را در اين‌ دنيا مورد آزمايش‌ قرار داده‌ است‌ و هر وقت‌ كه‌ بخواهد مي‌تواند اين‌ جان‌ ناقابل‌ را از بندة‌ خودش‌ بگيرد و فقط‌ اين‌ يك‌ امانتي‌ است‌ كه‌ خدا به‌ انسانهاي‌ روي‌ زمين‌ داده‌ است‌ و بايد اين‌ امانت‌ در راه‌ اسلام‌ و قرآن‌ و في‌ سبيل‌ ا… باشد همانطوريكه‌ حضرت‌ علي‌ (ع‌) مي‌فرمايد: من‌ مرگ‌ در راه‌ خدا را بهتر از مردن‌ در روي‌ بستر مي‌دانم‌ و ما بايد از اين‌ امام‌ خود پيروي‌ كنيم‌.

پدر عزيزم‌، برادرانم‌، خواهرانم‌، اگر من‌ شهيد شدم‌ غضه‌ نخوريد و لباس‌ سياه‌ به‌ تن‌ نپوشيد و گريه‌ و زاري‌ نكنيد و در سر مزارم‌ شيريني‌ پخش‌ كنيد و هيچگونه‌ ناراحتي‌ نداشته‌ باشيد و از اينكه‌ من‌ مدرسه‌ خويش‌ را رها كردم‌ و به‌ جبهه‌ رفتم‌ ناراحت‌ نباشيد و نگوئيد كه‌ چرا به‌ جبهه‌ رفت‌ چون‌ مادامي‌كه‌ جبهه‌ها احتياج‌ دارند بر همه‌ افراد واجب‌ است‌ كه‌ بروند و دفاع‌ كنند (امام خمینی) چون‌ من‌ راه‌ خودم‌ را انتخاب‌ كردم‌ راه‌ من‌ راه‌ حسين‌(ع) است‌ و ما مثل‌ حسين‌ (ع‌) وارد جنگ‌ شده ايم‌ و مثل‌ آن‌ مولا هم‌ به‌ پیروزی‌ خواهيم‌ رسيد و بدانيد كه‌ شربت‌ شيرين‌ شهادت‌ نصيب‌ هر كسي‌ نمي‌شود. در اين‌ زمان‌ واجب‌ است‌ كه‌ برويم‌ و دفاع‌ كنيم‌

و از جهات‌ شرعي‌ كه‌ برايم‌ بايد انجام‌ دهيد. ۲۰ روز روزه‌ و چند روز نماز است‌ باشد كه‌ انشاءالله‌ به‌ پيروزي‌ برسيد.

و همانطوريكه‌ گفتم‌ اگر شهيد شدم‌ ناراحت‌ نباشيد و از رفتن‌ فرزند خود به‌ سوي‌ معراج‌ شهادت‌ باكي‌ نداشته‌ باشيد و مانند حضرت‌ فاطمه‌ (س‌) صبر و استقامت‌ بخرج‌ دهيد تاعاقبت‌ كارتان‌ پيروزي‌ باشد و خواهرانم‌ مي دانيد كه‌ مرگ‌ برادر خیلی براي‌ خواهرانش‌ غمناك‌ و دلسوز است‌ و شما مانند مادر در برابر كودك‌، غم‌ خوار من‌ بوديد و هستيد و اگر شما برادران‌ و خواهران‌ و پدر بزرگوار خودم‌ و دوستان‌ و اقوام‌ اگر از من‌ بدي‌ ديديد. مرا مورد عفو و بخشش‌ قرار دهيد و به‌ پاي‌ مكتبم‌ نگذاريد. برادرانم‌ مي‌خواهم‌ كه‌ پيام‌ شهيدان‌ را به‌ تمام‌ جهان‌ و جهانيان‌ صادر كنيد چرا كه‌ وظيفه‌ شما بس‌ سنگين‌ است‌ و دوستان‌ و رفيقان‌ من‌ همانطور يكه‌ علي‌ بن‌ موسي‌ الرضا (ع‌) مي‌فرمايد.  (( اصحب‌ الصديق‌ باالتواضع‌ و العدو بالتحرز))

دوستان‌، دوستان‌ فروتن‌ باشيد با مردم‌ گشاده‌ رو باشيد و از دشمن‌ احتياط‌ كنيد باشد كه‌ رستگار شويد. و در پايان‌ مي‌گويم‌ كه‌ اگر بدي‌ ديديد مجدداً تقاضاي‌ بخشش‌ مي‌نمايم‌ و از پدر عزيزم‌ و برادرانم‌ و خواهرانم‌ مي‌خواهم‌ كه‌ با مشورت‌ كردن‌ جاي‌ دفن‌ مرا مشخص‌ كنند هر جا شما خواستيد من‌ هم‌ مي‌خواهم‌ و اگر خواستيد در بغل‌ دست‌ مرحوم‌ مادر عزيزم‌ كه‌ خدا او را رحمت‌ كند بخاك‌ بسپاريد و صبر داشته‌ باشيد همانطوريكه‌ حضرت‌ زينب‌ داغ‌ ۷۲ شهيد كربلا را تحمل‌ كرد  در پايان‌ چند بيت‌ شعر مي‌گويم‌:

از حسين‌ بن‌ علي‌ آموختم‌ درس‌ شهادت‌                      چون‌ حسين‌ بن‌ علي‌ باشد امام‌ ره‌ ستيزم‌

گر نبودم‌ تاكنون‌ ياري‌ سلطان‌ شهيدان‌                           با نثار خون‌ ناچيزم‌ خميني‌ را معينم‌

كاش‌ بودم‌ در كربلا ياري‌ فرزند زهرا                           جان‌ و سر مي‌باختم‌ در راه‌ آن‌ مولاي‌ دينم‌

كشتزار عشق‌ از خون‌ شهيدان‌ بارور شد                       چون‌ حسين‌ و ياورانش‌ من‌ بعالم‌ خوشه‌ چينم‌

در ره‌ قرآن‌ و اسلام‌ جان‌ ما ارزش‌ ندارد                        خاك‌ پاي‌ سرور دين‌ زين‌ العابدينم‌

گرشدم‌ صد پاره‌ لاكن‌ همين‌ بس‌ افتخار                       در قيامت‌ با بهشتي‌ و رجائي‌ همنشينم‌

پدر گريه‌ در عزايم‌ نكني‌                                             آهه‌ و ناله‌ در عزايم‌ نكني‌

خدا مي‌خواست‌ كه‌ تو بي‌ پسر بشي‌                               مثل‌ ليلاي‌ علي‌ اكبر بشي‌

همراه‌ ما به‌ خدا دست‌ خداست‌                                     مهدي‌ آل‌ عبا فرمانده‌ كل‌ قواست‌

پدر عزيزم‌: برادرانم‌ خواهرانم‌ مجلس‌ ساده‌ برايم‌ برگزار كنيد و از دعا براي‌ امام‌ يادتان‌ نرود.

خداحافظ‌ شما ابراهيم‌ گرامي‌ مورخه‌ ۴/۱۲/۶۲

منبع :

کتاب وصیت یاران

وصیت نامه و توصیه نامه شهیدان شهرستان گناباد

گردآوری:

پژوهش و ارتباطات فرهنگی

بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان گناباد

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

bigtheme