قاسم ابراهیمی- فرزند محمد و فاطمه- در نیمه فروردین ۱۳۴۷، در روستای سنو ،در خانواده ای مذهبی و دارای وضعیت اقتصادی متوسط ،متولد شد.(۱)
تحصیلاتش را تا اخذ مدرک سوم دبیرستان با موفقیت ادامه داد(۲)و دوست داشت که بعد از فارغالتحصیلی به عنوان حسابدار دانشگاه افسری مشغول به کار گردد.(۳)
اوقات فراغتش را صرف پرداختن به امور کشاورزی و کمک به خانواده میکرد. به مطالعهی کتابهای علمی و مذهبی نیز بها میداد . یکی از همرزمان او درباره اش میگوید: «قاسم درطول راه جبهه ،خیلی ساکت بود و حالت روحانی خاصی داشت که همین مرا جلب کرده بود.»(۴)
قاسم از نوجوانی و خصوصاً از زمان رسیدن به سن تکلیف، در انجام اعمال و فرائض عبادی اهتمام داشت و بسیار با اخلاص، متواضع و وقت شناس بود.
قبل و بعد از انقلاب با شرکت در تظاهرات ضد شاه و فعالیت در بسیج ،کم و بیش در صحنههای انقلاب ،حاضر بود. با شروع جنگ تحمیلی ،به عنوان بسیجی داوطلب، به جبهههای حق پیوست و سرانجام به علت سوختگی بدن و اصابت ترکش به سر ، به دیدار معبود شتافت و به علت عدم شناسایی پیکر ، او را در گلزار شهدای کوهپایهی اصفهان دفن کردند.(۵)
۱ . فرم اطلاعات آماری شهید، ص۱
۲ . زنگویی، فاطمه،سرگذشت پژوهی،ص۵
۳ . زنگویی، فاطمه،سرگذشت پژوهی،ص۸
۴ . مفتح، سرگذشت پژوهی،ص۲۸و۲۹
۵ . فرم اطلاعات آماری شهید،ص۱