مختصری بر زندگینامه شهید علی تقوی فر

علی تقوی فر  _ فرزند محمد و شهربانو _  در بهار ۱۳۴۸، در خانواده ای کشاورز، انقلابی و مأنوس با روحانیت، در روستای زیبد از توابع گناباد متولد شد. خانواده اش به دلیل این که به نماز اول وقت ،در مسجد و به جماعت ، بسیار اهمیت می‌دادند، به «عابدین» شناخته می‌شدند.

علی دوران ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش سپری کرد و سال اول و دوم متوسطه رادر دبیرستان طالقانی گناباد گذراند. ۸ ماه از سال تحصیلی دوم دبیرستان را،در جبهه حضور داشت و خرداد ماه برای امتحانات به گناباد آمد و تمام واحدهای درسی اش را با موفقیت گذراند.

کودکی با هوش و بسیار پر شیطنت بود. والدینش در خاطره ای می‌گویند:«علی نسبت به خانمهای محل که معمولاً حجاب درستی نداشتند و درب منزلشان می‌نشستند ، حساس بود . ابتدا یک نوشته در آن محل چسباند ، وقتی گوش ندادند ، علی در آن محل قیر ریخت تا نتوانند در آن محل بنشینند.»

اگر در صدد انجام کاری بر می‌آمد و موفق نمی‌شد ؛ یا سختی و مشکلی پیشامد می‌کرد، با سماجت و استقامت ، با صبر و تحمل و امید سعی می‌کرد از عهده‌ی کارها و مشکلات بر آید؛ و اصولا دوست داشت ، سخت ترین کارها به او محول شود. پدر و مادر را بسیار دوست داشت و احترام به آنها را از هر امری مهمتر می‌دانست ودر امور خانه و کشاورزی به آنها کمک می‌کرد. انسان بسیار خوش طبع و خوش ذوقی بود ؛همان طور که در جبهه و انجام  مسئولیتهایش جدی بود، در مزاح کردن و شاد نمودن دوستان و همرزمانش نیز سر آمد بود.

قبل از انقلاب به خاطر سن کم، فعالیت سیاسی – انقلابی خاصی نداشت؛ بعدها که با شنیدن نوارهای بنیان گذار انقلاب، با اندیشه‌های ایشان آشنا شد، در اجتماعات انقلابی و صحنه راهپیمایی و… شرکت می‌کرد.و در سالگردهای پیروزی انقلاب ، اولین شخصی بود که در محل ،روی بام می‌رفت و فریاد الله اکبر سر می‌داد . او در پایگاه شهید چمران زیبد، حضور فعالی داشت. علی به عنوان بسیجی داوطلب ،برای دفاع از وطن انقلابی اسلامی‌اش، عازم میادین جنگ شد و در بهاری دیگر ، در جزیره مجنون، تولد‌ی دیگر یافت و به وصال حق نایل آمد.