حمید رضا امیدوار – فرزند حسین و جمیله – در خانواده ای متدین، سال ۴۶، در شهرستان کاشمر متولد شد. پدرش ارتشی بود و به لحاظ اقتصادی، در وضعیت متوسطی به سر میبردند.
حمیدرضا سال اول و دوم دبستان را به علت انتقال پدر به تربت حیدریه ،در مدرسه رضاییهی آن شهر گذراند. در تعطیلات تابستانی این سالها به آموختن قرآن میپرداخت. پس از نقل مکان به گناباد ، در مدارس این شهرستان ادامهی تحصیل داد. در سال اول دبیرستان، آموزشهای امدادگری را گذراند و به مدت ۱/۵ ماه دریکی از پایگاههای امداد جبهه ،مشغول خدمت به رزمندگان اسلام بود پس از مراجعه به گناباد ،تحصیلاتش را تا پایان سال چهارم متوسطه ،در هنرستان شهید عباسپور ،ادامه داد و مجددا قصد عزیمت به جبهه را نمود.
حمیدرضا علاقهی بسیاری به انقلاب و حضرت امام (ره) داشت و همواره مبلغ فرامین ایشان در جامعهی پیرامون و خانوادهی خود بود. پیوسته انزجارش را از گروهکهای ضد انقلاب، اعلام میداشت و با شوق،در راهپیماییها حضور پیدا میکرد.
حضور داوطلبانه اش در میادین نبرد علیه دشمن تجاوزگر،به انگیزهی اطاعت امر از ولی فقیه و دفاع از خاک و ناموس مملکت اسلامی انقلابی اش بود.
او در اولین مرتبهی حضور در جبهه ،در اسلحه خانه فعالیت میکرد و تسلیحات را در اختیار رزمندگان قرار میداد.
سرانجام در محل راه آهن اهواز، در اثر بمباران رژیم بعثی، به درجهی رفیع شهادت نایل گشت. پیکر مطهرش در گلزار شهدای نوقاب ، مدفون شد.
روحش شاد