نامه ای از شهید محمدرضا ابراهیمی خطاب به خانواده

بسمه تعالی

حضور گرامی پدر ،مادر ،همسر ،بتول خانم ،زری خانم سلام عرض می نمایم امیدوارم حالتان خوب باشد چنانچه احوال ما را جویا باشید بحمدالله سلامتی حاصل و به دعاگویی شما مشغولیم من و ده نفر از همراهان از جمله حسین خودمان وآقایان رضا خاله ،محمود خالو، نمازیها (حاج علی ،قاسم ،مجید ،هادی )و آقای اصلحی ،سالاری و محمدی ثانی با هم هستیم و در همان گردانی که قبلا بودم و در اینجا خوش میگذرد و جای خیلی از جوانان و پیران خالی است .تقاضا ی ما از شما اینست که هر کس علاقه به اسلام دارد بیاید در این دانشگاه خود را بسازد و از شما التماس دعا داریم تا از خداوند بخواهید بما توفیق بیشتر عنایت فرماید .سمیه خانم ،لیلا خانم وفاطمه خانم را از طرف من دیده بوسی نمایید.امیدوارم سمیه خانم در کلاسش موفق باشد ولیلا خانم در خانه دختر خوبی باشد و دلتنگی نکند و فاطمه خانم هم از شیشه شیر بنوشد.آقای خزائیان هم اینجا هستند وسلام می رسانند .خدمت آقای رحمانیان ومعصومه خانم وبچه ها و آقای اسماعیلیان و مه‌لقا خانم وبچه ها وآقای خواجه ای وفاطمه خانم و بچه ها وعصمت خانم نیز سلام برسانید.خدمت حاج آقا ناصر وحاجیه خانم وخانواده سلام میرسانم .خاله حاجیه و خاله کبرا و حاج آقای حسن نیا وخالوها وخانواده ها وعمو ها وخانواده ها وعمه ها ووالده احمد آقا وتمامی آقایان نمازیها وهمگی همسایگان سلام میرسانم .خدمت جواد آقا و خانواده، و خانواده آقا مرتضی آقای اسلامی سلام دارم .جواد آقا از تعویض روغن موتور وآب باتری یادشان نرود.ضمنا حسین آقا هم برای نامه نوشتن تنبلی میکند والان در پیش مانشسته است و همگی شما را سلام میرسانند.امیر آقا خدمت همشیره و کوچولوها سلام میرسانند. از همه شما التماس دعا دارم .از اینکه شما را با زحمت فراوان خانه گذاشته وآمده ایم عذر خواهیم ولی چه میشود کرد راهی جز این نمانده جهاد از اوجب واجبات است اگر ما فتیله ها را از گوشها بیرون آوریم این را من نمی گویم گفته فرماندهان ما تنها نیست بلکه گفته علمای واقعی اسلام است .حرف زیاد دارم ولی خسته شدم کاغذ هم جا ندارد خدا حافظ شما اگر بد خط نوشتم یا در سلام رساندن کسی را فراموش کردم معذرت میخواهم.

محمد رضا ابراهیمی

۶۵/۰۷/۰۷